Gewoon Barbarakruid

Familie: Kruisbloemenfamilie (Cruciferae oftewel Brassicaceae)

In verschillende talen: Barbarea vulgaris (Lat), Herbe de Sainte-Barbe (Fra), Bittercress, Herb Barbara, Rocketcress, Yellow Rocketcress, Winter Rocket, Wound Rocket (Eng), Echtes-Barbarakraut, Winterkresse (Dui)

Andere namen: Winterkers.

Oorsprong:
Het gewoon Barbarakruid komt in Europa nog veel in de vrije natuur voor, hoewel het wel wordt beschermd. Het is over een immens gebied inheems, van Turkije via de Kaukasus tot in China, in Zuid-Afrika, Noord-Amerika en Australië. De plant is in Nederland vrij algemeen terug te vinden.

Betekenis:
De plant is vernoemd naar Barbara van Nicomedië.

Culinair:
De bladeren zijn eetbaar. Gebruik zoals tuinkers en kleine veldkers. Ziet er uit als een klein soort spinazie. Barbarakruid staat in de winter als vitaminerijke, kruidige smaakmaker tot uw beschikking. Is lekker scherp bij vis en in salades.

Medisch:
'Winterkers' wekt de eetlust op, werkt bloedreinigend en urinedrijvend. De bladeren werden vroeger wel als pleister toegepast.

Van stengel, blad en bloem werd vroeger ook een stimulerende thee (5g per kop) gemaakt. De verwante soorten Barbarea verna, Aardkers of B. praecox, Vroeg Barbarakruid kunnen op dezelfde manier gebruikt worden.

Groei:
De tweejarige plant wordt 20-90 cm groot. De plant bloeit in april, mei en juni met trossen. Het Barbarakruid gedijt het best in de halfschaduw en in vochtige, leemachtige grond.

Zaaien:
Men zet de plantjes in het voorjaar en in de herfst uit. Het kruid breidt zich zelf gemakkelijk uit eenmaal het op z'n plaats staat.

Oogsten:
De verse blaadjes kunnen tot in de winter worden geoogst en zorgen met hun hoge gehalte aan vitaminen voor energie in de donkere tijd van het jaar.